Turkije 1990

 

 

 

 

 

Figuur 1. 'de Aya Sofia'

Aankomst in Istanbul midden in de nacht. We hadden geen hotel gereserveerd, geen vervoer geregeld. (les 1 regel in ieder geval 1 overnachting als je erg laat aankomt). We konden gelukkig aansluiten bij een groep Nederlanders die wel een hotel hadden geregeld. De taxichauffeur wil me onderweg direct een aantal Turkse woorden leren. Het hotel waar we uiteindelijk een kamer namen bleek smerig te zijn. (les 2 vraag altijd om de kamer te mogen zien)

In Istanboel volgden de eerste lessen in onderhandelen. Wat al te enthousiast bood ik op een pakketje kaarten die een verkoper nabij de Aya Sofia ons aanbood. Zijn reactie: “Go see ee dokter joe are kresie”. Ach ja aldoende leert men…..  Zo kwamen we er achter dat ons Landje niet bekend is om haar voetballers, kaas of tulpen maar volgens een roodharige jonge Turk: “Holland tomatenland”… en dit terwijl de Turkse tomaten eenstuk meer smaak bevatten dan de gemiddelde Hollandse waterbom.

Figuur 2 'uitzicht vanuit het eerste Hotel in Istanbul'

Niettemin Het is me een land met ongekende verrassingen. De grootste verrassing  is nog wel het comfortabele goedkope en volgens ons geweldig georganiseerde busvervoer. Je gaat naar het busstation (te voet of per taxi), aldaar wordt je door een twintigtal behulpzame mensen opgevangen, men informeert simultaan naar je bestemming en uiteindelijk brengt 1 persoon je naar een van de vele kantoortjes je rekent af en wordt naar de bus gebracht. We wisten niet of het de goede bus was, dachten dat we veel te weinig hadden betaald en vast achteraf een of ander monster bedrag moesten nabetalen. Niets van dit alles. Een vier uur durende busrit van Istanboel naar Bursa, inclusief theepauze onderweg en zakjes water, afgerond met een plens citroen eau de cologne aan het eind voor ongeveer fl 4,50…….  Ongelofelijk toch? 

                                    

 

Figuur 3.  'Hetty onder boom, nabij Hippodrome'

 

 

 

 

 ga je mee naar Bursa en verder?

 KLIK HIER voor het vervolg van de reis