Ghadames
Ghadames is volgens een legende gesticht door 2 broers, Walid en Wazid.
Dit gegeven vinden we terug in de indeling van de oude stad. Deze is
verdeeld is 2 gedeelten (Beni Walid en Beni Wazid) elk gedeelte is
vervolgens weer onderverdeeld in 3 of 4 wijken, elke wijk heeft z'n
eigen moskee, school dorpsplein etc...volgt u me nog?
Het bijzondere van deze oude stad is dat de straten overdekt zijn met
om de zoveel meter een ventilatieschacht voor lucht en licht. Het
stratenpatroon is verwarrend maar een plattegrond of in ons geval een
gids helpt je een flink stuk op weg. Utman, onze gids was een jongeman
getooid in traditioneel kostuum en traditioneel Nike horloge. Hij had
nooit in de oude stad gewoond (zijn ouders zijn begin jaren
zeventig naar de nieuwe stad verhuisd).Toch vertelde hij met verve over
alle ins en outs van het leven in deze oasestad die in haar
hoogtijdagen het karavaancentrum van Afrika was en zo'n 6000
inwoners telde. De Ghadameërs of hoe we ze ook noemen, waren de
handelaars van Afrika. Ghadames was het knooppunt en haar inwoners
trokken mee met karavanen, vestigden zich in Timbuktu en andere steden.
Het was de doorvoerhaven naar de kusten van Noord-Afrika. Zoiets als de
Hollanders in de gouden eeuw....alleen dan een paar honderd jaar
langer. Ik geloof alleen dat wij er een stuk rijker van zijn geworden.
Die avond waren we te gast in
een van de huizen in de oude stad en aten een lekkere maaltijd:
Couscous met groenten en kamelenvlees.....smaakt als stoofpotje van
rundvlees.
De traditionele huizen zijn rijk versiert met schilderwerk in steeds
weer terugkerende patronen. Het huis bestaat uit meerdere verdiepingen
en in het huis dat we bezochten waren dit drie etages, met op de eerste
etage een centrale leefruimte. Op de tweede etage bevond zich de keuken
en kwam je verder op het dak, het domein van d evrouwen, volgens onze
gids van die dag. Ih het huis waar we aten, hing veelkoperwerk aan de
muur. Dit koperwerk, allerlei potten en schaaltjes, was de bruidschat
die de vrouw in het huwelijk binnenbracht. Het was een appeltje voor de
dorst. In schaarse tijden kon met deze spullen verkopen.
